گمانهزنی دانشمندان در مورد تاریخ احتمالی انقراض انسانها
تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۶۴۳۷۷
دانشمندان انگلیسی در پژوهش جدیدی که با شبیهسازیهای رایانهای انجام شد، به این نتیجه رسیدند که انقراض انسانها احتمالا در ۲۵۰ میلیون سال آینده رخ خواهد داد.
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیلی میل، یک پژوهش جدید نشان میدهد که انسانها در ۲۵۰ میلیون سال آینده منقرض خواهند شد؛ البته این در صورتی است که بخواهند همین حالا سوزاندن سوختهای فسیلی را متوقف کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شبیهسازیهای رایانهای کارشناسان «دانشگاه بریستول»(University of Bristol) نشان میدهند سیاره ما با یک انقراض دستهجمعی روبهرو خواهد شد که تمام پستانداران را از بین میبرد.
پژوهشگران میگویند، هرگونه حیاتی که هنوز روی زمین زنده است، در آینده باید با دمای بین ۴۰ تا ۷۰ درجه سلسیوس مقابله کند اما پژوهش آنها گازهای گلخانهای ناشی از سوزاندن سوختهای فسیلی و سایر منابع انسانی را محاسبه نکرده است. بنابراین، تاریخ مرگ ما احتمالا زودتر خواهد بود.
این اولین انقراض دستهجمعی از زمان مرگ دایناسورها به شمار میرود.
دکتر «الکساندر فارنسورث»(Alexander Farnsworth) دانشیار ارشد دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه بریستول و سرپرست این پژوهش گفت: چشمانداز در آینده دور بسیار تیره به نظر میرسد. سطح دیاکسید کربن شاید به دو برابر سطح کنونی برسد. انسانها به دلیل ناتوانی در دفع این گرما از طریق عرق کردن و خنک کردن بدن خود، همراه با بسیاری از گونههای دیگر از بین میروند.
به گفته پژوهشگران، در ۲۵۰ میلیون سال آینده همه قارههای زمین با هم حرکت میکنند و ابرقارهای به نام «پانگیا اولتیما»(Pangea Ultima) را تشکیل میدهند. زمین به شکل یک دونات درمیآید که در وسط آن یک دریای داخلی قرار دارد. این دریا تمام آن چیزی است که از اقیانوس اطلس باقی میماند. اقیانوس آرام، بیشتر سطح زمین را اشغال خواهد کرد.
پانگیا اولتیما تنها یکی از پیشبینیهای احتمالی در مورد این موضوع است که ابرقاره زمین پس از گرد هم آمدن تکتونیکهای صفحه به چه شکلی درمیآید. تراز دقیق هر چه باشد، دانشمندان مطمئن هستند که قارههای زمین به آرامی با هم ادغام میشوند و یک توده گرم، خشک و عمدتا غیرقابل سکونت را تشکیل میدهند. براساس این نظریه، فرآیندهای تکتونیکی در پوسته زمین که قارهها را به هم نزدیک میکنند، به فورانهای آتشفشانی مکرر منجر میشوند و انتشار قابل توجه دیاکسید کربن را در جو به همراه میآورند که سیاره را بیشتر گرم میکند.
یکی دیگر از شکلهای کمتر شناختهشده گرمایش جهانی، درخشش طبیعی خورشید است که به طور پیوسته سیارات را داغتر میکند. دکتر فارنسورث گفت: ابرقاره تازه پدیدآمده به طور موثری یک ضربه سهگانه ایجاد میکند که شامل اثر قارهای، خورشید داغتر و کربن دیاکسید بیشتر در جو خواهد بود و به افزایش گرما در بیشتر سیاره منجر خواهد شد. نتیجه این اتفاقات، یک محیط عمدتا ناملایم بدون منابع غذایی و آب برای پستانداران است. دمای گسترده بین ۴۰ تا ۵۰ درجه سلسیوس و حتی شدیدتر از اندازه روزانه، همراه با سطوح بالای رطوبت در نهایت سرنوشت ما را رقم خواهد زد.
جغرافیای زمین امروزی(سمت چپ) و جغرافیای مورد انتظار زمین در ۲۵۰ میلیون سال آینده(سمت راست)پژوهشگران در این پروژه، از مدلهای رایانهای آبوهوا برای شبیهسازی کردن روند دما، باد، باران و رطوبت در پانگیا اولتیما استفاده کردند. آنها برای تخمین زدن سطح آتی دیاکسید کربن، از مدلهای حرکت صفحه تکتونیکی، شیمی اقیانوس و موارد دیگر استفاده کردند تا ورودیها و خروجیهای کربن دیاکسید را ترسیم کنند.
پژوهشگران تاکید کردند، سهم انتشار دیاکسید کربن ناشی از سوختن سوختهای فسیلی را که معمولا به عنوان بزرگترین علت تغییرات آبوهوایی کنونی ذکر میشوند، در نظر نگرفتهاند. آنها به این نتیجه رسیدند که دیاکسید کربن میتواند از حدود ۴۰۰ قسمت در میلیون کنونی به بیش از ۶۰۰ قسمت در میلیون در میلیونها سال آینده افزایش یابد.
پروفسور «بنجامین میلز»(Benjamin Mills) پژوهشگر «دانشگاه لیدز»(University of Leeds) و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: فرض بر این است که انسان سوزاندن سوختهای فسیلی را متوقف خواهد کرد؛ در غیر این صورت، ما آن اعداد را خیلی زودتر خواهیم دید.
یافتهها نشان میدهند که تنها بین هشت تا ۱۶ درصد از زمین برای پستانداران قابل سکونت خواهند بود اما احتمالا همه گونههای پستانداران از بین خواهند رفت. بدتر از همه اینکه ابرقاره عمدتا در نواحی گرم و مرطوب استوایی قرار میگیرد. بنابراین، بیشتر سیاره ممکن است با دماهای داغتر از اندازه تحمل بسیاری از گونههای پستانداران روبرو شود.
فارنسورث گفت: ما نمیتوانیم پیشبینی کنیم که انسانها تا چه زمانی وجود خواهند داشت. با وجود این، میتوانیم حدس بزنیم که چنین دنیایی در آینده برای ما مهماننواز نخواهد بود.
وی افزود: اگر پناهگاههای تحت کنترل محیط زیست با تهویه مطبوع بسازیم، ممکن است بتوانیم زنده بمانیم اما احتمالا باید تأسیسات دیگری را نیز برای تولید مواد غذایی ایجاد کنیم.
یک امید دیگر برای بشریت، شکلگیری تمدن در سیارات منظومههای شمسی دیگر است اما این در حال حاضر فقط یک موضوع علمی-تخیلی به شمار میرود.
فارنسورث گفت: بقای ما به این موضوع بستگی دارد که آیا میتوانیم از این سیاره فرار کنیم و اگر نمیتوانیم، آیا ظرفیت استفاده کردن از راهحلهای مهندسی زمین را برای مدیریت آب و هوا داریم.
این پژوهش در مجله «Nature Geoscience» به چاپ رسید.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: سوخت های فسیلی ، دیاکسیدکربن ، انقراض انسانها
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: سوخت های فسیلی دی اکسیدکربن انقراض انسان ها ۲۵۰ میلیون سال آینده سوخت های فسیلی دی اکسید کربن انسان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۶۴۳۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار دانشمندان در مورد «سندرم غرق شدگی» شهرهای ساحلی جهان
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سای تک دیلی،پروفسور «منوچهر شیرزایی» از دانشگاه ویرجینیا تک و دانشگاه آب، محیط زیست و سلامت سازمان ملل در آنتاریو و پرفسور «رابرت نیکولز» از مرکز تحقیقات تغییرات اقلیم تیندال در دانشگاه ایست آنگلیا بر اهمیت نتایج یک مقاله تحقیقاتی جدید که با نقشه برداری مداوم و دقیق از حرکات زمین در چین، دادههای ماهوارهای تهیه میکند، تاکید کردند.
این محققان ضمن آنکه اندازه گیری مداوم فرونشست را یک دستاورد بزرگ میدانند، استدلال میکنند این تنها آغازی برای یافتن راه حل است. پیش بینی فرونشستها در آینده نیازمند مدلهایی است که همه عوامل محرک، از جمله فعالیتهای انسانی و تغییرات اقلیم و چگونگی تغییر آنها با گذشت زمان را در نظر بگیرند.
پژوهشگران چینی در یک مقاله پژوهشی که نتایج آن در نشریه ساینس منتشر شده، ۸۲ شهر این کشور را با جمعیتی نزدیک به ۷۰۰ میلیون نفر مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان میدهد ۴۵ درصد از این مناطق شهری در حال فرو رفتن هستند، که ۱۶ درصد از آنها با سرعت ۱۰ میلی متر در سال یا بیشتر فرونشست دارند.
در سطح ملی چین، تقریبا ۲۷۰ میلیون نفر از ساکنان مناطق شهری تحت تاثیر قرار گرفته و نزدیک به ۷۰ میلیون نفر در سال فرونشست سریع ۱۰ میلی متری یا بیشتر را تجربه میکنند. جدیترین شرایط در مناطق پکن و تیانجین مشاهده میشود.
به طور خاص، شهرهای ساحلی مانند تیانجین تحت تاثیر قرار گرفته اند، زیرا زمین در حال فرونشست باعث تقویت تغییرات اقلیم و افزایش سطح دریا میشود. غرق شدن پدافند دریایی یکی از دلایلی است که طوفان کاترینا در سال ۲۰۰۵ ویرانی و تلفات زیادی در نیواورلئان از خود به جا گذاشت.
شانگهای (بزرگترین شهر چین) در طول قرن گذشته تا ۳ متر فرونشست داشته است و امروز نیز به این پایین رفتن ادامه میدهد.
هنگامی که فرونشست با افزایش سطح دریا ترکیب شود، میزان سطح پایینتر از دریا در این شهر میتواند تا سال ۲۱۲۰ سه برابر شده و ۵۵ تا ۱۲۸ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار دهد.
رویدادی که اگر اقدام اجتماعی قابل قبولی برای آن صورت نگیرد، فاجعه به بار خواهد آورد.
نیکولز که در این مطالعه شرکت نداشت، اما تحقیقاتش بر افزایش سطح دریا، فرسایش سواحل و سیل و چگونگی سازگاری جوامع با این تغییرات متمرکز است، گفت: فرونشست، یکپارچگی ساختاری ساختمانها و زیرساختهای حیاتی را به خطر میاندازد و اثرات تغییرات اقلیم را از نظر سیل تشدید میکند، به خصوص در شهرهای ساحلی که این فرونشست، افزایش سطح آب دریاها را بالا میآورد.
فرونشست زمین عمدتا ناشی از فعالیتهای انسان در شهرهاست. برداشت آبهای زیرزمینی که سطح ایستابی را پایین میآورد، همراه با زمین شناسی و وزن ساختمان ها، مهمترین عامل در فرونشست در نظر گرفته میشود.
با توقف برداشت آبهای زیر زمینی در دهه ۱۹۷۰ در اوزاکا و توکیو ژاپن، فرونشست شهر نیز متوقف شد یا به شدت کاهش یافت که نشان دهنده اثر مثبت این استراتژی است. یکی دیگر از عوامل فرونشست زمین، لرزش ترافیک و تونل زنی است، پکن سالانه ۴۵ میلی متر در نزدیکی متروها و بزرگراهها فرو میرود. زمین، خود، حرکت طبیعی به سمت بالا یا پایین دارد، اما به طور کلی بسیار کوچکتر از تغییرات ناشی از فعالیتهای انسانی است.ح
در حالی که فرونشست ناشی از فعالیتهای انسانی پیش از این مطالعه در چین شناخته شده بود، پروفسور شیرزایی و نیکولز میگویند این نتایج جدید نیاز به واکنش ملی را تقویت میکند. این مشکل نه تنها در شهرهای ساحلی چین بلکه در بسیاری از شهرهای حساس سایر کشورها نیز دیده میشود و یک مشکل گسترده در سراسر جهان است.
آنها از جامعه تحقیقاتی میخواهند که از اندازه گیریها به درک مفاهیم و پاسخهای حمایتی برسند. اندازه گیریهای ماهوارهای جدید دادههای دقیق فرونشست را ارائه میدهند، اما روشهای استفاده از این اطلاعات برای همکاری با برنامه ریزان شهری به منظور رسیدگی به این مشکلات نیاز به توسعه بسیار بیشتری دارد. شهرهای ساحلی آسیب دیده در چین و سایر کشورها به طور گسترده تری نیاز به توجه ویژه دارند.
پروفسور نیکولز گفت بسیاری از شهرها و مناطق در سراسر جهان در حال توسعه استراتژیهایی برای مدیریت خطرات تغییرات اقلیم و افزایش سطح دریا هستند. ما باید از این تجربه درس بگیریم تا به خطر فرونشست که رایجتر از آنچه در حال حاضر شناخته شده است واکنش مطلوب نشان دهیم.
انتهای پیام/